Kwaśne deszcze
Są to opady atmosferyczne o odczynie pH mniejszym niż 5,6 czyli
kwaśnym. Zawierają kwasy wytworzone w reakcji wody z pochłoniętymi z powietrza
gazami, takimi jak: dwutlenek siarki, trójtlenek siarki, tlenki azotu,
siarkowodór, dwutlenek węgla, chlorowodór, wyemitowanymi do atmosfery w
procesach spalania paliw, produkcji przemysłowej, wybuchów wulkanów, wyładowań
atmosferycznych i innych czynników naturalnych.
Zjawisko po raz pierwszy opisał w roku 1692 Robert Boyle w książce „A
general history of the air” („Historia powietrza”), nazywając je „nitrous or
salino-sulfurous spirits” („istoty azotowe lub solno-siarkowe”). Określenie
„kwaśny deszcz” pojawiło się w roku 1872 w książce szkockiego chemika, Roberta
Angusa Smitha (1817–1884), „Air and Rain: The Beginnings of Chemical
Climatology” („Powietrze i deszcz: podstawy klimatologii chemicznej”).
Skład chemiczny kwaśnego deszczu
Związki siarki
Związki siarki
Jednym ze składników kwaśnego deszczu jest siarka występująca w związkach
chemicznych. Dwutlenek siarki dając kwas siarkawy obniża pH do 5. SO2 może też
utleniać się do kwasu siarkowego. Szacuje się, że w wyniku działalności
człowieka emitowanych jest do atmosfery na całym świecie 60-70 mln ton siarki
rocznie, a najwięcej emitowano w ciągu ostatnich 50 lat. W tym samym czasie w
wyniku działalności wulkanów i innych czynników naturalnych, uwalnia się do
atmosfery drugie tyle. Jednak na obszarach wysoko uprzemysłowionych lub
intensywnie zurbanizowanych człowiek jest odpowiedzialny za prawie całą emisję
siarki.
Związki azotu
Innym pierwiastkiem, którego związki chemiczne wywołują kwaśne deszcze jest
azot. Źródłem emisji związków azotu są:
- pojazdy silnikowe,
- elektrownie węglowe,
- rolnictwo.
- pojazdy silnikowe,
- elektrownie węglowe,
- rolnictwo.
W porównaniu ze zmniejszającym się zanieczyszczeniem dwutlenkiem siarki
zwiększa się znacznie udział tlenków azotu w zanieczyszczeniu powietrza.
W latach 1990-2008 o 59% zmniejszono emisję tlenków siarki przez
elektrownie w USA.
Dwutlenek węgla
Dwutlenek węgla
nieznacznie zakwasza opady dając w reakcji z wodą obniżenie pH do poziomu 5,6.